கவிதை - மரங்கள்

மரங்கள்
-----------
மண்ணில் வேர் பரப்பி
மழைக்காதலிக்காக
மணிக்கணக்காக
ஒற்றைக்காலில்
ஒற்றுமையாய்த் தவமிருக்கும்
கானகத்துக் காதலர்கள்!
தவத்திற்குத்தலைவணங்கி
தானிறங்கி வந்தமழை
ஆரத்தழுவிவிட்டு
அப்புறம் வருவதாக
அச்சாரம் போட்டுவிட்டு
ஓடிஒளிந்து கொள்ள,
இலைக்கண்களில்
கண்ணீரைச்
சொட்டிவிட்டு,
மனம் ஒடிந்து
போய்விடாமல்
மறுபடியும் தவமிருக்கும்
மாண்புமிகு தாவரங்கள்!